De werkdag was op 6 november, heel mooi is het resultaat te zien op de volgende foto's. Op de eerste foto zie je rechts het begin van een hoge haag. Op de tweede foto zie je achter het fruitboompje de overgebleven stompjes:
Boerenerven
Bij Landschapsbeheer de Basiscursus Boerenerven gevolgd, bijzonder leerzaam, die eindigde met de buitenwerkdag op het erf van Wik in Ellerhuizen. Hier krijgen we instructie van Peter in het kappen van een boom:
De werkdag was op 6 november, heel mooi is het resultaat te zien op de volgende foto's. Op de eerste foto zie je rechts het begin van een hoge haag. Op de tweede foto zie je achter het fruitboompje de overgebleven stompjes:
Op naar de volgende cursus van Landschapsbeheer: Landschapsgidsen. Je kunt kiezen voor de cursus Oldambt of de Veenkoloniën. Mijn keuze wordt de Oldambt, die staat waarschijnlijk het dichtst bij mijn eigen streek, het Fiveldistrict, en zal het meest herkenbaar zijn wat de natuur betreft.
De werkdag was op 6 november, heel mooi is het resultaat te zien op de volgende foto's. Op de eerste foto zie je rechts het begin van een hoge haag. Op de tweede foto zie je achter het fruitboompje de overgebleven stompjes:
Boerenwormkruid, Peen en Ratelaar
Op weg naar de Westeremdermaar kom je bij De Stork langs een ingestorte boerderij waar het terrein verwilderd is. Daar zie ik boerenwormkruid staan en weet dat dit niet op kleigrond groeit. Een bodemonderzoek levert het volgende op: het blijkt een mengsel van puin en aarde aan de rand van puin met veel water ertussen. De ratten vlogen voor me langs.
Het Boerenwormkruid meegenomen en in de ton gebivakkeerd. Op het wilde achterland een flink stuk uitgegraven van ongeveer 40 cm diep en volgestort met een mix van pui, klei, geel zand (veel) en tuinaarde. Met een mengsel van geel zand en tuinaarde het bed afgedekt.
Het Boerenwormkruid erin gezet en na een paar weken is het duidelijk: een prima biotoop! Bekijk dit filmpje:
En dan de Ratelaar en de Peen. Uit onderzoek blijkt dat die twee het niet goed doen op de klei maar wel op de biotoop van het boerenwormkruid: dus inzaaien op het nieuwe zaaqibed.
De Ratelaar, zo genoemd omdat de zaden binnen de verdroogde kelkbladen bij beweging een rammelend geluid maken. Er zijn 3 soorten: Kleinen ratelaar, Grote ratelaar en Harige ratelaar. Welke ik heb weet ik niet. Ze zijn eenjarig en ze hebben vorst nodig, dus zaaien in september. Als ze opkomen is het handig dat ze een gastheer bij de hand hebben, daarom heb ik wat graszaad meegezaaid.
De Peen of Wilde wortel is tweejarig en heeft ongeveer dezelfde biotoop nodig, dus in hetzelfde bed geaaid.
Het Boerenwormkruid meegenomen en in de ton gebivakkeerd. Op het wilde achterland een flink stuk uitgegraven van ongeveer 40 cm diep en volgestort met een mix van pui, klei, geel zand (veel) en tuinaarde. Met een mengsel van geel zand en tuinaarde het bed afgedekt.
Het Boerenwormkruid erin gezet en na een paar weken is het duidelijk: een prima biotoop! Bekijk dit filmpje:
En dan de Ratelaar en de Peen. Uit onderzoek blijkt dat die twee het niet goed doen op de klei maar wel op de biotoop van het boerenwormkruid: dus inzaaien op het nieuwe zaaqibed.
De Ratelaar, zo genoemd omdat de zaden binnen de verdroogde kelkbladen bij beweging een rammelend geluid maken. Er zijn 3 soorten: Kleinen ratelaar, Grote ratelaar en Harige ratelaar. Welke ik heb weet ik niet. Ze zijn eenjarig en ze hebben vorst nodig, dus zaaien in september. Als ze opkomen is het handig dat ze een gastheer bij de hand hebben, daarom heb ik wat graszaad meegezaaid.
De Peen of Wilde wortel is tweejarig en heeft ongeveer dezelfde biotoop nodig, dus in hetzelfde bed geaaid.
Teleurstelling?
Vanaf Maart 2010, na de IJstijd, hebben we ons moeras verder vorm gegeven. Graslagen verwijderen, kleine poelen erbij graven, omspitten, onkruid vrij maken, nieuw bovenlaagje geven. Eind april het zaadmengsel voor natte oevers ingezaaid. Er komt een hele droge periode en de bovenlaag van de ingezaaide moerasplek begint te scheuren. Iedere avond de waterslang. Het enig dat hard groeit is het onkruid dat we weggespit dachten te hebben.
De wanhoop nabij: eens maar nooit weer! Te veel werk voor te weinig resultaat.
Maar zie, in augustus kan ik dit veldboeket op de keukentafel zetten:
Zeepkruid, Harig wilgenroosje, Kattenstaart, Oregano, Moederkruid, Koninginnekruid, Heelblaadjes en Gulden roede. Komen die uit het nieuwe moeras? Nee, die staan op andere plekken die we ook bewerkt hebben, maar niet zo intens.
Het Zeepkruid staat naast de Karmozijnbes, die houden elkaar in evenwicht:
Het Harig wilgenroosje staat overal. De Kattenstaart staat in het nieuwe moeras en is geïmporteerd uit Wanneperveen.
De Oregano staat in de kruidentuin en het Moederkruid in het tuintje dat Tom aangelegd heeft.
Het Koninginnekruid, de Heelblaadjes en de Gulden roede staan achter in het wilde stuk.
Op het tijdstip dat ik deze foto's neem is het al weer enkele weken later en het heeft langdurig geregend.
Eindelijk is ons moeras onder water gelopen en het is prachtig! oogverblindend geel door de Moerasklaver. Overal zie je lissen en andere planten opkomen, het is nu al een sprookje dus volgend jaar helemaal.
Het moeras, de entree van de tuin, heeft zijn eindvorm gekregen, in ontwerp. Er moet nog een geul gegraven worden naar een lager deel, als overloop. De poelen moeten dieper. De zonzijde (Noordzijde) van de poelen moet glooiender. De waterafvoer van het huis moet nog uitmonden in het moeras als extra toevoer.
Het moeras omgeeft de moestuin, misschien moet er meer moeras komen met afvoer op de zijsloot en de moestuin wat opgehoogd. Iets om volgend jaar over na te denken.
Het middenstuk wordt een bloemrijk grasland:
En het achterland zo wild mogelijk, afwisselend hoog en laag, zowel in begroeiing als in bodemhoogte, met dwaalpaadjes. En met de fruitbomen niet te vergeten.
Ik schrok me rot toen ik al werkend in de achtertuin deze monsters zag:
Het blijkt de Ligusterpijlstaart te zijn, een nachtvlinder. Ik heb ze gemeten, ongeveer 10 cm lang! Je ziet ze rusten tegen een paaltje van de wilgenboom.
De wanhoop nabij: eens maar nooit weer! Te veel werk voor te weinig resultaat.
Maar zie, in augustus kan ik dit veldboeket op de keukentafel zetten:
Zeepkruid, Harig wilgenroosje, Kattenstaart, Oregano, Moederkruid, Koninginnekruid, Heelblaadjes en Gulden roede. Komen die uit het nieuwe moeras? Nee, die staan op andere plekken die we ook bewerkt hebben, maar niet zo intens.
Het Zeepkruid staat naast de Karmozijnbes, die houden elkaar in evenwicht:
Het Harig wilgenroosje staat overal. De Kattenstaart staat in het nieuwe moeras en is geïmporteerd uit Wanneperveen.
De Oregano staat in de kruidentuin en het Moederkruid in het tuintje dat Tom aangelegd heeft.
Het Koninginnekruid, de Heelblaadjes en de Gulden roede staan achter in het wilde stuk.
Op het tijdstip dat ik deze foto's neem is het al weer enkele weken later en het heeft langdurig geregend.
Eindelijk is ons moeras onder water gelopen en het is prachtig! oogverblindend geel door de Moerasklaver. Overal zie je lissen en andere planten opkomen, het is nu al een sprookje dus volgend jaar helemaal.
Het moeras, de entree van de tuin, heeft zijn eindvorm gekregen, in ontwerp. Er moet nog een geul gegraven worden naar een lager deel, als overloop. De poelen moeten dieper. De zonzijde (Noordzijde) van de poelen moet glooiender. De waterafvoer van het huis moet nog uitmonden in het moeras als extra toevoer.
Het moeras omgeeft de moestuin, misschien moet er meer moeras komen met afvoer op de zijsloot en de moestuin wat opgehoogd. Iets om volgend jaar over na te denken.
Het middenstuk wordt een bloemrijk grasland:
En het achterland zo wild mogelijk, afwisselend hoog en laag, zowel in begroeiing als in bodemhoogte, met dwaalpaadjes. En met de fruitbomen niet te vergeten.
Augustus: Natuurtuin in Tinallinge
Met Gerben een rijtoer gemaakt en gekeken of ik in Tinallinge de natuurtuin terug kan vinden die ik een paar jaar eerder gespot heb. En na wat zoekwerk kan het niet missen, hier moet het zijn:
Grotere kaart weergeven
Ik zie het aan de prachtige heemplanten, de enorme uitgestrektheid, de afwisseling in hoog en laag met bijbehorende begroeiing en ... ik ben stikjaloers.
Ik zie een man in de verte aan het werk, het blijkt de eigenaar te zijn. We mogen rondlopen, zoveel en zolang we willen. maar eerst loopt hij een stukje mee om een beschrijving te geven (ontstaan, geschiedenis, onderhoud). Hij is bezig het gebied met huis te verkopen want het wordt te veel voor hem en zijn vrouw. Was ik maar rijk!
Het blijkt dat hij op dezelfde manier werkt als ik nu doe, met vallen en opstaan, steeds opnieuw proberen, volhouden en hopen. Het lijkt wel een religie.
We mogen zaden meenemen, zoveel we willen, hij raadt de Wilde wortel en de Ratelaar aan. Ik mag terugkomen maar dan is hij misschien vertrokken, ik neem me voor de nieuwe eigenaar voor een voldongen feit te stellen: in het voorjaar van 2011 kom ik een wandeling maken om van de schoonheid te genieten en in het najaar kom ik nieuwe zaden oogsten.
We lopen langs heuvels en waterpartijen:
Nadat we zaden verzameld hebben van de Wilde peen en de Ratelaar vertrekken we weer naar de auto.
De foto's zijn gemaakt door Ap Rutges, je kunt meer zien op Panoramio.
Grotere kaart weergeven
Ik zie het aan de prachtige heemplanten, de enorme uitgestrektheid, de afwisseling in hoog en laag met bijbehorende begroeiing en ... ik ben stikjaloers.
Het blijkt dat hij op dezelfde manier werkt als ik nu doe, met vallen en opstaan, steeds opnieuw proberen, volhouden en hopen. Het lijkt wel een religie.
We mogen zaden meenemen, zoveel we willen, hij raadt de Wilde wortel en de Ratelaar aan. Ik mag terugkomen maar dan is hij misschien vertrokken, ik neem me voor de nieuwe eigenaar voor een voldongen feit te stellen: in het voorjaar van 2011 kom ik een wandeling maken om van de schoonheid te genieten en in het najaar kom ik nieuwe zaden oogsten.
wo 7 april: Moederdag!
Het is weer zover. Ben pas 4 dagen bij haar geweest, wordt ik gisteren achter in de middag om 17.30 gebeld: "Ik zit hier met je moeder, die ligt op de grond en kan niet meer opkomen, heb een ambulance gebeld maar dat kan nog even duren. Ik moet weg maar durf haar niet alleen te laten. Wie kan ik vragen om hier te komen?"
Een reconstructie:
Moeder is gaan zitten op een stoel die er niet stond, viel toen achterover met haar rug tegen een kast. Verging van de pijn, kon niet meer opkomen en drukt de alarmknop in. De vrouw die mij belt blijkt van het alarmsysteem te zijn maar ik heb dat niet in de gaten en denk dat ze naar een volgende cliënt in de zorg moet. Ik pak Mapje Moeder en geef haar adressen van buurtgenoten. Die belt ze met haar handy terwijl ik via de vaste lijn instructies geef, maar ... ze zijn afwezig, kunnen niet of willen niet.
Tja, dan moet ik zelf maar mensen bellen, in Twello: Hannie is vrijwilligster en kent moeder goed, Joke van zorginstelling Sensire is ook close met haar. Gelukkig, ondanks dat het etenstijd is vertrekken beide dames naar Teuge.
Ondertussen, 17:45 uur, bel ik de ambulancedienst in Apeldoorn, of ze onderweg zijn? Nee, dat zijn ze niet, ze hebben geen ambulance, de ene die ze hebben wordt gebruikt voor een cursus reanimatie o.i.d.. Om 18:00 uur is dat afgelopen en zullen ze de ambulance direct naar Teuge sturen. Het blijkt dat die pas tegen 19:00 uur aankomt, dat hoor ik via de telefoon van Joke. Moeder vertrekt naar het ziekenhuis in Deventer in gezelschap van Hannie.
Enkele uren later het Deventer Ziekenhuis gebeld, afdeling spoedgevallen: Nee, moeder heeft niets gebroken wat het precies is moet nog op de foto's afgelezen orden, die zijn nog niet ontwikkeld. Ik spreek nog even met moeder en Hannie. Hannie wil pas vertrekken als zij alles weet van de foto's zodat ze moeder veilig achter kan laten.
OKÉ allemaal, Hannie is zo'n lieve schat, morgenvroeg dus meer.
Als ik de volgende morgen, vandaag dus naar het ziekenhuis bel, blijkt ze al thuis te zijn, ze hebben haar midden in de nacht naar huis gebracht! Ik denk: dan had ze kennelijk niks want anders laat je een oude vrouw van haast 95 jaar toch niet op zo'n moment, in zo'n situatie, met zoveel pijn, thuis aan haar lot over?
Ik bel naar haar huis, de buurvrouw is bij haar en zelf zit ze stram en stijf in een stoel naast het bed, we praten kort. Ze heeft vannacht in bed over moeten geven, dat was een heel gedoe. Wat een blamage voor dat Deventer Ziekenhuis en wat zielig voor moeder.
Vanaf dat moment komen alle mensen van de zorginstellingen in actie en moeder wordt bedolven met leuke bezoekjes, praktische hulp, leuke en lekkere dingen.
De zorginstelling wil nog een klacht tegen het Deventer Ziekenhuis indienen maar die hebben hun excuses al aangeboden. Achteraf blijkt het een keten van misverstanden te zijn en de onervarenheid van een jonge arts.
Een reconstructie:
Moeder is gaan zitten op een stoel die er niet stond, viel toen achterover met haar rug tegen een kast. Verging van de pijn, kon niet meer opkomen en drukt de alarmknop in. De vrouw die mij belt blijkt van het alarmsysteem te zijn maar ik heb dat niet in de gaten en denk dat ze naar een volgende cliënt in de zorg moet. Ik pak Mapje Moeder en geef haar adressen van buurtgenoten. Die belt ze met haar handy terwijl ik via de vaste lijn instructies geef, maar ... ze zijn afwezig, kunnen niet of willen niet.
Tja, dan moet ik zelf maar mensen bellen, in Twello: Hannie is vrijwilligster en kent moeder goed, Joke van zorginstelling Sensire is ook close met haar. Gelukkig, ondanks dat het etenstijd is vertrekken beide dames naar Teuge.
Ondertussen, 17:45 uur, bel ik de ambulancedienst in Apeldoorn, of ze onderweg zijn? Nee, dat zijn ze niet, ze hebben geen ambulance, de ene die ze hebben wordt gebruikt voor een cursus reanimatie o.i.d.. Om 18:00 uur is dat afgelopen en zullen ze de ambulance direct naar Teuge sturen. Het blijkt dat die pas tegen 19:00 uur aankomt, dat hoor ik via de telefoon van Joke. Moeder vertrekt naar het ziekenhuis in Deventer in gezelschap van Hannie.
Enkele uren later het Deventer Ziekenhuis gebeld, afdeling spoedgevallen: Nee, moeder heeft niets gebroken wat het precies is moet nog op de foto's afgelezen orden, die zijn nog niet ontwikkeld. Ik spreek nog even met moeder en Hannie. Hannie wil pas vertrekken als zij alles weet van de foto's zodat ze moeder veilig achter kan laten.
OKÉ allemaal, Hannie is zo'n lieve schat, morgenvroeg dus meer.
Als ik de volgende morgen, vandaag dus naar het ziekenhuis bel, blijkt ze al thuis te zijn, ze hebben haar midden in de nacht naar huis gebracht! Ik denk: dan had ze kennelijk niks want anders laat je een oude vrouw van haast 95 jaar toch niet op zo'n moment, in zo'n situatie, met zoveel pijn, thuis aan haar lot over?
Ik bel naar haar huis, de buurvrouw is bij haar en zelf zit ze stram en stijf in een stoel naast het bed, we praten kort. Ze heeft vannacht in bed over moeten geven, dat was een heel gedoe. Wat een blamage voor dat Deventer Ziekenhuis en wat zielig voor moeder.
Vanaf dat moment komen alle mensen van de zorginstellingen in actie en moeder wordt bedolven met leuke bezoekjes, praktische hulp, leuke en lekkere dingen.
De zorginstelling wil nog een klacht tegen het Deventer Ziekenhuis indienen maar die hebben hun excuses al aangeboden. Achteraf blijkt het een keten van misverstanden te zijn en de onervarenheid van een jonge arts.
Ons waterexperiment
We hebben de waterrijke plek al aardig vorm gegeven, de rest komt volgende week.
De geul waardoor het water van de buurvrouw de poel binnenkomt, hebben we uitgediept en er een nieuwe brug over gelegd.
De grond rond de poel hebben we afgegraven tot een paar cm boven het wateroppervlak, op een grillige, onregelmatige manier. Op die licht drassige verlaagde bodem strooien we straks tuingrond waarna mengsel G3 van de Cruydt-Hoeck ingezaaid kan worden.
De Gele lis, ook in G3 aanwezig, staat er al, heb ik 20 jaar geleden aangeplant. Die komt op in de bovenste rand, misschien niet handig ivm de schaduw van dit hoge gewas. Het experimenteerstukje dat ik vorig jaar uit Wanneperveen haalde staat er gezond bij met het Cypergras (Bies of Zegge????) en een plantje dat veelvuldig opkomt maar wat het is??? In ieder geval zit er veel leven in dat proefstukje uit Wanneperveen:
Hoe zorgen we voor extra wateraanvoer?
We leggen een afvoer van de dakgoot van het huis door de achtertuin naar de poel, het denkwerk is klaar, nu het graafwerk nog. We leggen een afvoer van de schuur van Marianne naar de poel, de schuur staat vlakbij de poel en de bespreking met Marianne is al een keer gevoerd.
Hoe krijgen we een natuurlijke overgang naar de rest van het gebied? Daar moet nog denkwerk voor verricht worden. Vlakbij zijn veel hoogteverschillen in het weiland met in de lage stukken plassen water. Maar als midden in de zomer de zon erop schijnt is het kale land binnen de kortste tijd uitgedroogd. Bosjes die voor schaduw zorgen?
Nieuwe problemen.
De geul waardoor het water van de buurvrouw de poel binnenkomt, hebben we uitgediept en er een nieuwe brug over gelegd.
De grond rond de poel hebben we afgegraven tot een paar cm boven het wateroppervlak, op een grillige, onregelmatige manier. Op die licht drassige verlaagde bodem strooien we straks tuingrond waarna mengsel G3 van de Cruydt-Hoeck ingezaaid kan worden.
De Gele lis, ook in G3 aanwezig, staat er al, heb ik 20 jaar geleden aangeplant. Die komt op in de bovenste rand, misschien niet handig ivm de schaduw van dit hoge gewas. Het experimenteerstukje dat ik vorig jaar uit Wanneperveen haalde staat er gezond bij met het Cypergras (Bies of Zegge????) en een plantje dat veelvuldig opkomt maar wat het is??? In ieder geval zit er veel leven in dat proefstukje uit Wanneperveen:
Hoe zorgen we voor extra wateraanvoer?
We leggen een afvoer van de dakgoot van het huis door de achtertuin naar de poel, het denkwerk is klaar, nu het graafwerk nog. We leggen een afvoer van de schuur van Marianne naar de poel, de schuur staat vlakbij de poel en de bespreking met Marianne is al een keer gevoerd.
Hoe krijgen we een natuurlijke overgang naar de rest van het gebied? Daar moet nog denkwerk voor verricht worden. Vlakbij zijn veel hoogteverschillen in het weiland met in de lage stukken plassen water. Maar als midden in de zomer de zon erop schijnt is het kale land binnen de kortste tijd uitgedroogd. Bosjes die voor schaduw zorgen?
Nieuwe problemen.
Zondag 21 maart: Lente
Nou ja. de lente is gisteren begonnen maar we zijn de winter definitief kwijt, God zij dank. Buiten ziet alles er beter uit, de winterakoniet en sneeuwklokjes zijn haast uitgebloeid en de rest gaat komen:
De Helleborus doet het prachtig, ik begin verstand van deze plant te krijgen en weet nu op welke plekken ik hem uit kan planten. Zsm naar Wim Huis en kijken of ze meer van deze planten hebben.
Ondertussen is er veel gebeurd. Het belangrijkste: moeder staat op de wachtlijst van zorgcentrum Het Grotenhuis in Twello. Dus niet voor een aanleunwoning maar voor een kamer in het zorgcentrum zelf. Het bezoek en het gesprek met de zorgmanager Gerard Kupers verliep buitengewoon gunstig, wij waren beiden verbaasd. Als een kind liep ze rond met haar rollator om iedereen de ogen uit te steken wat betreft haar jeugd en lenigheid. Het Grotenhuis ligt op een mooie plek in het centrum van het dorp.
De wachtlijst duurt ongeveer een half jaar, dit is de laatste zomer die ze in haar tuin kan genieten. Ik heb me voorgenomen iedere maand een paar dagen naar haar toe te gaan om te kijken wat ik doen kan.
Met Ton gaat het niet goed. De kuur is niet aangeslagen en hij wordt nu behandeld met ander medicijnen. Hij denkt erover te verhuizen naar een woning op de begane grond voor het geval zijn been uit gaat vallen. Gezien zijn financiële positie kan hij in de vrije sector uitkijken naar het huis van zijn dromen, mèt tuin hopelijk.
Op de Zeerijperweg zijn we druk bezig met de tuin. We hebben een hele kar vol paardenmest leeggehaald en verspreid over de juiste plekken. Verder zijn we het meest waterrijke deel van de tuin aan het vormgeven. Tom moet flink graven in de vieze vette klei en schoonmaken is helemaal een ramp.
En dat allemaal omdat ik gek ben geworden door het bezoek van Landschapsbeheer en het adres dat ik van ze gekregen heb van de wildeplantenzaden en bloemenweidemengsels van de Cruydt-Hoeck. Mijn eerste bestelling heb ik al gedaan: zakjes zaad van Bolderik, Grote Waterweegbree, Daslook, Zulte en Weideklokje. Twee zakjes bloemenmengsel M5 en 100 gram grasmengsel NGW2.
De twee mengsels gebruik ik voor de experimenteerplekken in het gras. We vullen gaten op met zand, we spitten stukjes in de rand van de houtwal en andere romantische plekjes lichtjes om, en daar zaaien we dit mengsel uit. Hopelijk krijgen we een resultaat zoals op de website van de Cruydt-Hoeck te zien is:
Ik moet het verschil weten tussen extensief en intensief maaien. Bij dit mensel moet je (relatief) extensief maaien: eens per 3 à 4 weken en het maaisel opruimen. Maai je minder, 1 à 2 keer per jaar met afvoeren van het maaisel, dan krijg je een oogverblindend resultaat. Aldus het advies op de site van de Cruydt-Hoeck.
In totaal heb ik voor €57,37 besteld, genoeg om geen portokosten te hoeven betalen. Binnenkort ga ik een tweede lading bestellen voor de waterrijke plek die we aan het ontwerpen zijn: mengsel G3, Algemeen mengsel voor natte tot vochtige, min of meer voedselrijke gronden:
Of het net zo mooi wordt? Lang niet alle zaden zullen opkomen maar een paar groeien er al "van nature" zoals de Gele lis en het Koninginnekruid, tig jaren geleden al aangeplant. Ben ontzettend benieuwd wat uiteindelijk het resultaat zal zijn.
De Helleborus doet het prachtig, ik begin verstand van deze plant te krijgen en weet nu op welke plekken ik hem uit kan planten. Zsm naar Wim Huis en kijken of ze meer van deze planten hebben.
Ondertussen is er veel gebeurd. Het belangrijkste: moeder staat op de wachtlijst van zorgcentrum Het Grotenhuis in Twello. Dus niet voor een aanleunwoning maar voor een kamer in het zorgcentrum zelf. Het bezoek en het gesprek met de zorgmanager Gerard Kupers verliep buitengewoon gunstig, wij waren beiden verbaasd. Als een kind liep ze rond met haar rollator om iedereen de ogen uit te steken wat betreft haar jeugd en lenigheid. Het Grotenhuis ligt op een mooie plek in het centrum van het dorp.
De wachtlijst duurt ongeveer een half jaar, dit is de laatste zomer die ze in haar tuin kan genieten. Ik heb me voorgenomen iedere maand een paar dagen naar haar toe te gaan om te kijken wat ik doen kan.
Met Ton gaat het niet goed. De kuur is niet aangeslagen en hij wordt nu behandeld met ander medicijnen. Hij denkt erover te verhuizen naar een woning op de begane grond voor het geval zijn been uit gaat vallen. Gezien zijn financiële positie kan hij in de vrije sector uitkijken naar het huis van zijn dromen, mèt tuin hopelijk.
Op de Zeerijperweg zijn we druk bezig met de tuin. We hebben een hele kar vol paardenmest leeggehaald en verspreid over de juiste plekken. Verder zijn we het meest waterrijke deel van de tuin aan het vormgeven. Tom moet flink graven in de vieze vette klei en schoonmaken is helemaal een ramp.
En dat allemaal omdat ik gek ben geworden door het bezoek van Landschapsbeheer en het adres dat ik van ze gekregen heb van de wildeplantenzaden en bloemenweidemengsels van de Cruydt-Hoeck. Mijn eerste bestelling heb ik al gedaan: zakjes zaad van Bolderik, Grote Waterweegbree, Daslook, Zulte en Weideklokje. Twee zakjes bloemenmengsel M5 en 100 gram grasmengsel NGW2.
De twee mengsels gebruik ik voor de experimenteerplekken in het gras. We vullen gaten op met zand, we spitten stukjes in de rand van de houtwal en andere romantische plekjes lichtjes om, en daar zaaien we dit mengsel uit. Hopelijk krijgen we een resultaat zoals op de website van de Cruydt-Hoeck te zien is:
Ik moet het verschil weten tussen extensief en intensief maaien. Bij dit mensel moet je (relatief) extensief maaien: eens per 3 à 4 weken en het maaisel opruimen. Maai je minder, 1 à 2 keer per jaar met afvoeren van het maaisel, dan krijg je een oogverblindend resultaat. Aldus het advies op de site van de Cruydt-Hoeck.
In totaal heb ik voor €57,37 besteld, genoeg om geen portokosten te hoeven betalen. Binnenkort ga ik een tweede lading bestellen voor de waterrijke plek die we aan het ontwerpen zijn: mengsel G3, Algemeen mengsel voor natte tot vochtige, min of meer voedselrijke gronden:
Of het net zo mooi wordt? Lang niet alle zaden zullen opkomen maar een paar groeien er al "van nature" zoals de Gele lis en het Koninginnekruid, tig jaren geleden al aangeplant. Ben ontzettend benieuwd wat uiteindelijk het resultaat zal zijn.
Dinsdag 23-02: Vreemde Tuindag
Tom afgebeld, de plassen water staan rond het huis.
Maar plotseling gaat de zon schijnen, het wordt prachtig weer, jammer dat Tom afgezegd is. De scharensliep komt langs maar hij is 3 maanden geleden ook al geweest en alles is nog scherp.
Dan wordt er gebeld, de fruitbomenwacht van Landschapsbeheer Groningen, en even later staan Hans en Evert in de tuin. Ondanks het snoeiwerk van Tom en mij blijkt er nog genoeg te doen voor echte vakmensen, en dat zijn ze!
Met Evert loop ik het terrein op en we komen bij de fruitbomen die vorig jaar op het wilde weiland geplant zijn. In het hoge sprietgras (naam?) wijst hij op de talloze gaten in de grond, muizenholen. Bij de meikers ontdekt Evert een braakbal van een uil:
'Ga maar onderzoeken' zegt hij, 'het zijn de resten van een muis, kom je vast het schedeltje tegen':
Op het wilde weiland wil ik graag nog een pruim en een nieuwe juttepeer die door de herten is opgevreten. 'Achteraan wat krentenboompjes in groepjes gerangschikt' stelt Evert voor. Doen we en ik maak een lijstje van de adviezen:
Paardenmest niet tegen de stammen
Oud kornoeljehout snoeien tot aan de grond, groeit er kleur in de struik
Nieuw geplante wilgen direct snoeien tot de juiste hoogte en vorm
Overal die opgehoopte paardenmest verspreiden
Oud hout van de rozenstruik op grasveld, tot aan maaiveld verwijderen
Twee hoofdstammen van de wilde roos bij de vijver-in-aanbouw weghalen
Zorgen dat de vijver voldoende licht krijgt
Cursus snoeien volgen
cursus boerenerven volgen
(zie cursussen op landschapsbeheergroningen)
Er was meer maar dat ben ik vergeten, een prijslijst van wildeplantenzaden en bloemenweidemengsels van de Cruydt-Hoeck.
Ik ben weer helemaal in lentestemming.
Maar plotseling gaat de zon schijnen, het wordt prachtig weer, jammer dat Tom afgezegd is. De scharensliep komt langs maar hij is 3 maanden geleden ook al geweest en alles is nog scherp.
Dan wordt er gebeld, de fruitbomenwacht van Landschapsbeheer Groningen, en even later staan Hans en Evert in de tuin. Ondanks het snoeiwerk van Tom en mij blijkt er nog genoeg te doen voor echte vakmensen, en dat zijn ze!
Met Evert loop ik het terrein op en we komen bij de fruitbomen die vorig jaar op het wilde weiland geplant zijn. In het hoge sprietgras (naam?) wijst hij op de talloze gaten in de grond, muizenholen. Bij de meikers ontdekt Evert een braakbal van een uil:
'Ga maar onderzoeken' zegt hij, 'het zijn de resten van een muis, kom je vast het schedeltje tegen':
Op het wilde weiland wil ik graag nog een pruim en een nieuwe juttepeer die door de herten is opgevreten. 'Achteraan wat krentenboompjes in groepjes gerangschikt' stelt Evert voor. Doen we en ik maak een lijstje van de adviezen:
Paardenmest niet tegen de stammen
Oud kornoeljehout snoeien tot aan de grond, groeit er kleur in de struik
Nieuw geplante wilgen direct snoeien tot de juiste hoogte en vorm
Overal die opgehoopte paardenmest verspreiden
Oud hout van de rozenstruik op grasveld, tot aan maaiveld verwijderen
Twee hoofdstammen van de wilde roos bij de vijver-in-aanbouw weghalen
Zorgen dat de vijver voldoende licht krijgt
Cursus snoeien volgen
cursus boerenerven volgen
(zie cursussen op landschapsbeheergroningen)
Er was meer maar dat ben ik vergeten, een prijslijst van wildeplantenzaden en bloemenweidemengsels van de Cruydt-Hoeck.
Ik ben weer helemaal in lentestemming.
Als een ballon, een ballon, een ballonnetje
Een ballontje. dat danst in de wind.
Als ik vanuit mijn luie leunstoel de Zeerijperweg opkijk is links Westeremden en rechts Zeerijp. In de verte voorbij het Spriknust, rechts op het bouwland van mijn buurman, zie ik wat vreemds: een groot wit bord. Waarschijnlijk reclame met informatie over het zaaigoed dat hij gebruikt of gaat gebruiken.
Als ik erheen wandel blijkt het een verkiezingsbord van de VVD te zijn, een tikkeltje ordie. En nu, iedere keer als ik in de verte dat bord zie, stoort het me mateloos, vooral nu ik weet wat erop staat, echte horizonvervuiling!
Ik moet iets doen. Iets waardoor ik, als ik die kant opkijk, niet direct een slecht humeur krijg. Mijn eigen partij, GroenLinks, heeft van die leuke ballontjes!
Als ik nu een lading van die ballonnetjes aan mijn brug bind, krijg ik direct een goed gevoel! Allemaal ballonnetjes die gezellig dansen in de wind: vlug naar het partijbureau aan de Nieuwstraat! Groei mee:
Als ik vanuit mijn luie leunstoel de Zeerijperweg opkijk is links Westeremden en rechts Zeerijp. In de verte voorbij het Spriknust, rechts op het bouwland van mijn buurman, zie ik wat vreemds: een groot wit bord. Waarschijnlijk reclame met informatie over het zaaigoed dat hij gebruikt of gaat gebruiken.
Als ik erheen wandel blijkt het een verkiezingsbord van de VVD te zijn, een tikkeltje ordie. En nu, iedere keer als ik in de verte dat bord zie, stoort het me mateloos, vooral nu ik weet wat erop staat, echte horizonvervuiling!
Ik moet iets doen. Iets waardoor ik, als ik die kant opkijk, niet direct een slecht humeur krijg. Mijn eigen partij, GroenLinks, heeft van die leuke ballontjes!
Als ik nu een lading van die ballonnetjes aan mijn brug bind, krijg ik direct een goed gevoel! Allemaal ballonnetjes die gezellig dansen in de wind: vlug naar het partijbureau aan de Nieuwstraat! Groei mee:
Vrijdag 12-02: Metropolis
Bovenstad
Het is op Arte al dagenlang aangekondigd: de wereldpremière van de remake van de film Metropolis van Fritz Lang met teruggevonden materiaal uit Brazilië.
De première begint om 20:15 als hoogtepunt van de 60ste verjaardag van de Berlinale, het internationale filmfestival van Berlijn.
Ik zit er klaar voor, diertjes gevoederd, eten haast op, koffie al gezet, zelfgebakken gemberkoekjes en paaseitjes klaargezet, het feest kan beginnen.
Aanvankelijk teleurgesteld, een echte soap maar dan uit de jaren 1927. Kan ik beter naar de schuur gaan en iets nuttigs doen. Maar al kijkend wordt ik gebiologeerd door de toch wel fantastische filmbeelden van deze bijzondere Metropolis:
Met Ton 's nachts een eindeloos telefoongesprek over de remake van Metropolis, hij is enthousiast maar heeft zijn bedenkingen, al snel krijgen we een vette discussie of het wel of niet een fascistoïde film is. Ton vindt van wel, ik niet zozeer. Als ik verder op internet kijk snap ik via deze link wat hij bedoelt.
De beroemde mens-machine van uitvinder Rotwang.
Het is op Arte al dagenlang aangekondigd: de wereldpremière van de remake van de film Metropolis van Fritz Lang met teruggevonden materiaal uit Brazilië.
De première begint om 20:15 als hoogtepunt van de 60ste verjaardag van de Berlinale, het internationale filmfestival van Berlijn.
Ik zit er klaar voor, diertjes gevoederd, eten haast op, koffie al gezet, zelfgebakken gemberkoekjes en paaseitjes klaargezet, het feest kan beginnen.
Aanvankelijk teleurgesteld, een echte soap maar dan uit de jaren 1927. Kan ik beter naar de schuur gaan en iets nuttigs doen. Maar al kijkend wordt ik gebiologeerd door de toch wel fantastische filmbeelden van deze bijzondere Metropolis:
Met Ton 's nachts een eindeloos telefoongesprek over de remake van Metropolis, hij is enthousiast maar heeft zijn bedenkingen, al snel krijgen we een vette discussie of het wel of niet een fascistoïde film is. Ton vindt van wel, ik niet zozeer. Als ik verder op internet kijk snap ik via deze link wat hij bedoelt.
De beroemde mens-machine van uitvinder Rotwang.
Donderdag 11-02: Updaten
De winter blijft heftig en er ontstaan opnieuw wallen stuifsneeuw op de Zeerijperweg, tijd dus voor een stevige wandeling. Een moeilijke wandeling want er ligt zoveel ijs op het pad dat ik over de hobbelige graskant moet lopen of op plekken van ijs dat stroef is door sneeuwval. Sam vindt het super.
Haast een week geleden, vrijdag 5 februari, met Loverboy naar Zwolle om Tonny's verjaardag te vieren.
Het was druk in de trein.
In Hattem gingen we eten in restaurant 'T Spookhuys. Het gebouw, het terras, de omgeving, kortom alles in Hattem is prachtig. Van Willem een mooi oud touw gekregen dat hij gebruikt bij het transport van zijn paarden.
Wat opviel was de hoge temperatuur in Zwolle, zowel binnen als buiten, steeds had ik het zweet op de kop vanwege alle lagen kleding. Lekker bij Olga geslapen en de hele zaterdag over van alles geklept, vooral over familie.
Om ongeveer half 5 thuis gekomen, doodmoe en wat was het koud in Loppersum!!!! De poesjes lagen onder de dekens in hun mandjes en ik kreeg het niet echt warm ondanks al die kledinglagen en hoge kachelstanden, wat een verschil met Zwolle!
Deze week extra warm ondergoed gekocht, wollen legging, thermische (lange) onderbroek, dat soort dingen. En veel buiten wandelen om de voeten warm te houden en de wangen te laten gloeien, zo nu en dan de houtkachel aan. Dat is het recept.
De rest van de week het echte werk waaronder een houten vloer voor het hok van Sam maken. Meedoen met de Warme Truiendag op vrijdag 12-02 in de hoop dat ik iemand vind die mijn supertrui uit de RedShed in Kaapstad wil importeren, de warmste trui die ik ooit gehad heb en waarvan ik graag een 2de wil voor de kou van volgende winter en uiteraard zonder naar Kaapstad te vliegen. Die truienactie levert echter niets op, kennelijk alleen maar ludiek en lekker milieubewust doen.
Dan maar proberen contact met de Belgische verkoopster te krijgen die ons destijds (november 2008) geholpen heeft: Zanna van Bruggen. Ik heb haar mailadres nog.
warme supertrui
Haast een week geleden, vrijdag 5 februari, met Loverboy naar Zwolle om Tonny's verjaardag te vieren.
Het was druk in de trein.
In Hattem gingen we eten in restaurant 'T Spookhuys. Het gebouw, het terras, de omgeving, kortom alles in Hattem is prachtig. Van Willem een mooi oud touw gekregen dat hij gebruikt bij het transport van zijn paarden.
Wat opviel was de hoge temperatuur in Zwolle, zowel binnen als buiten, steeds had ik het zweet op de kop vanwege alle lagen kleding. Lekker bij Olga geslapen en de hele zaterdag over van alles geklept, vooral over familie.
Om ongeveer half 5 thuis gekomen, doodmoe en wat was het koud in Loppersum!!!! De poesjes lagen onder de dekens in hun mandjes en ik kreeg het niet echt warm ondanks al die kledinglagen en hoge kachelstanden, wat een verschil met Zwolle!
Deze week extra warm ondergoed gekocht, wollen legging, thermische (lange) onderbroek, dat soort dingen. En veel buiten wandelen om de voeten warm te houden en de wangen te laten gloeien, zo nu en dan de houtkachel aan. Dat is het recept.
De rest van de week het echte werk waaronder een houten vloer voor het hok van Sam maken. Meedoen met de Warme Truiendag op vrijdag 12-02 in de hoop dat ik iemand vind die mijn supertrui uit de RedShed in Kaapstad wil importeren, de warmste trui die ik ooit gehad heb en waarvan ik graag een 2de wil voor de kou van volgende winter en uiteraard zonder naar Kaapstad te vliegen. Die truienactie levert echter niets op, kennelijk alleen maar ludiek en lekker milieubewust doen.
Dan maar proberen contact met de Belgische verkoopster te krijgen die ons destijds (november 2008) geholpen heeft: Zanna van Bruggen. Ik heb haar mailadres nog.
warme supertrui
Woensdag 03-02: Japanse Sierkers en zo
Gisteren is Tom de Tuinman weer geweest, helemaal vanuit Oude Pekela deze keer waar hij een kamer heeft in het AZC. Hij is de koning te rijk, eindelijk van het daklozenbestaan verlost. We hebben een lang gesprek over reizen tussen Oude Pekela en Loppersum, werktijden, onkostenvergoeding, enzovoort. We besluiten dat hij dinsdags zijn lange werkdag maakt, bijvoorbeeld van 10 uur 's morgens tot 5 uur in de middag. Hij slaapt in Loppersum en komt woensdag de resterende uren werken zodat hij vroeg in Oude Pekela terug is. Op dinsdag blijft hij eten waarna hij vertrekt naar zijn slaapadres. Een slaapplaats heb ik (voorlopig) niet. Op de zolder is het te koud, en ik woon op deze plek omdat ik het zo goddelijk fijn vind in mijn eentje rond te zwerven. Misschien verandert dat nog een keer maar zoiets moet groeien.
In ieder geval gaan we proberen de tuinwerkzaamheden volgens dit plan aan te pakken.
Gisteren de hele dag in regen en natte sneeuw gewerkt, nat tot in de mouwen van onze jassen. De houtkachel was een fijne plek om bij te komen.
Tom is begonnen met het snoeien van de Japanse Sierkers, of het tijdstip juist is laten we aan het toeval over. In de hazelnootboom maakt hij van de gezaagde stukken een kunstwerk van stapels vers brandhout, voor de winter van 2011! Foto's kan ik niet maken vanwege de verschrikkelijke hoeveelheid water dat uit de hemel valt. Maar de volgende dag is het weer vriendelijker:
Het kunstwerk van Tom
En verder ... belt moeder op, ze is opgebeld door een meneer van zorgcentrum Het Grotenhuis in Twello en heeft een afspraak gemaakt voor een gesprek volgende week, of ik dan mee wil gaan. Ik zeg dat ik dan niet kan en zelf zal bellen voor een andere afspraak. Een tijdje geleden heb ik al uitgebreide gesprekken met een zorgmanager van Het Grotenhuis gehad betreffende een eventuele opname en een bezoek. Ik krijg meneer Kupers aan de lijn en spreek af voor do 4 maart om 10.30 uur, moeder weer teruggebeld en dit doorgegeven. Ze klinkt opvallend meegaand: wat later lijkt haar prima want dan is ze ook beter hersteld.
Een dag later schiet mij te binnen: wat zou de aanleiding kunnen zijn dat zij door Het Grotenhuis gebeld is? Dat wil ik wel eens weten, qua achterdochtige dochter.
Dus op donderdag bel ik de heer Kupers met deze vraag. Het antwoord is dat zij moeder inderdaad gebeld hebben voor een afspraak omdat ze via het CIZ de informatie ontvangen hebben dat moeder graag bij hen opgenomen wil worden.
En verder 's avonds gezellig uit eten geweest met de 3 oude IJsland-vriendinnen uit het dorp: Wiets, Antje en Karin. Antje heeft ons uitgenodigd en gekookt, we kunnen uitgebreid onze harten luchten. Uiteindelijk valt er niets meer te lullen, het is dan al half 11, gauw naar huis, diertjes moeten nog eten en de Loverboy moet nog wandelen.
En vrijdag naar Ton, die is jarig, we gaan eten in een soort Spookrestaurant in Hattem, zal mij benieuwen.
Maandag 1 februari: archief bijwerken
Greetje heeft zich ziek gemeld, het huishouden wordt vandaag op een laag pitje gezet. De dierenverblijven, het strijkwerk en de was wordt in ieder geval gedaan, misschien een houtvuurtje om het hart op te warmen op deze kille koude maandag.
op do 14-01 veel tijd besteed om een indicatie aan te vragen bij het CIZ voor een Woon-zorgcentrum voor moeder. En dan moet er ook nog een gekozen worden: Spelderholt (Beekbergen), Het Grotenhuis (Twello), Berghorst (wijk De Maten in Apeldoorn), De Matenhof in dezelfde wijk als Berghorst. Volgende week ga ik naar haar toe en het zou mooi zijn als we er een paar kunnen bezoeken.
Dat lukt helaas niet, alleen Spelderholt heeft toevallig open dag op za 23-01. De indicatieafgifte zal zo'n 6 weken duren, het CIZ neemt contact op.
Gelukkig op vrijdagavond 15-01 een leuke nieuwjaars/verkiezingsbijeenkomst van GroenLinks Loppersum Bij Jacobus, het Dorpshuis tegenover de kerk van Zeerijp. Warm en gezellig, kennis gemaakt met onze geweldige lijsttrekker Egbert Brons.
Na het formele deel was er tijd voor een hapje en drankje en zet nummer 3 op de lijst, leo van Esch, zich achter de piano. Hij zweepte de boel op met zijn geweldig swingende pianomuziek. En in de bar bij Jacobus kon ik ijskoude korenwijn bestellen, de avond kon niet meer kapot!
Donderdag 21-01 t/m zo 24-01 bij moeder in Teuge geweest. Pyjama's en ondergoed kopen, boodschappen doen, eten koken, zaterdagmiddag naar de open dag van Spelderholt in Beekbergen. Helaas breekt de veer van de auto aan de linkervoorkant en kunnen we niet verder. We staan 100 meter van KwikFit verwijderd, waar ik de kar op het terrein zet. De (nood)reparatie zal uren in beslag nemen, gelukkig komt Ton uit Zwolle zodat ik met zijn auto naar Beekbergen kan rijden. Het bezoek is waardeloos, moeder is van tevoren al in een negatieve oorlogsstemming.
We gaan terug naar Teuge en Ton blijft eten. Gezellie want we hebben een heerlijke fles vouvray gekocht en drinken een korenwijntje vooraf.
Als ik de volgende morgen opsta en beneden kom, staat moeder me al op te wachten: ik krijg te horen dat het maar goed is dat zij haar verstand goed in orde heeft want daardoor heeft ze in de gaten wat voor spelletjes ik aan het spelen ben. Tja, ik moet maar gauw inpakken en vertrekken want hier is niets meer tegen opgewassen, voorlopig althans.
Maandag 25-01-2010 wordt ik gebeld door Agnes van het Hekke van het CIZ in Velp ivm de indicatie voor een woon/verzorgingshuis voor moeder.
Een prima gesprek waarbij zij adequate vragen stelt en ik veel kan vertellen wat betreft de huidige situatie: haar handicaps en haar wilskracht. Alle gegevens moeten nog langs de commissie, maar zij denkt dat de indicatie wel positief uit zal vallen. Door de huisarts is een kortdurende indicatie aangevraagd, dat laat ik veranderen in een langdurende, waarmee ze het eens is.
Ze vraagt de naam voor een verzorgingshuis, ik noem het Grotenhuis wat moeder het vaakst in de mond heeft. Een aanleunwoning ziet ze niet zitten. Ik noem de naam van Elske Elzinga en meldt dat wij beiden op dit moment de belangrijkste regelaars zijn.
Ze vraagt waar de indicatie heen moet. Naar het huis van moeder vind ik, dat levert de minste achterdocht op. Of ze moeder nog zal bellen? Heb ik aanbevolen, ze is op een moeilijk gesprek voorbereid, maar ze gaat het doen.
Diezelfde dag krijg ik te horen dat Tom de Tuinman dinsdag niet zal komen want hij heeft een kamer gekregen in het AZC in Oude Pekela! Een tweepersoonskamer, hierdoor is hij van zijn zwerversbestaan verlost, een geweldige vooruitgang! We spreken af dat hij op dinsdag 2 februari, onze volgende Tuindag, naar Loppersum komt. We zullen dan bespreken hoe het verder moet nu hij zover uit de buurt woont. Meestal werkt hij 2 dagen op mijn terrein en 1 dag bij buurvrouw Marianne. Als dat door moet gaan zal er slaapmogelijkheid gecreëerd moeten worden.
We zullen wel zien, morgen.
Vrijdag 29-01 ons buurvrouwenuitstapje in ere hersteld! Dank zij Marise zijn we weer uit eten geweest bij Herberg In de Valk in Middelstum.
Het was een bijzonder gezellige en vooral lekkere avond. Hieronder pakt Marise haar cadeau uit, de jaarlijkse eetavonden zijn ontstaan ter ere van haar verjaardag en het wordt ieder jaar gezelliger met elkaar!
Selma en ik, filosoferend tijdens onze wandeling terwijl Wietske een foto neemt.
op do 14-01 veel tijd besteed om een indicatie aan te vragen bij het CIZ voor een Woon-zorgcentrum voor moeder. En dan moet er ook nog een gekozen worden: Spelderholt (Beekbergen), Het Grotenhuis (Twello), Berghorst (wijk De Maten in Apeldoorn), De Matenhof in dezelfde wijk als Berghorst. Volgende week ga ik naar haar toe en het zou mooi zijn als we er een paar kunnen bezoeken.
Dat lukt helaas niet, alleen Spelderholt heeft toevallig open dag op za 23-01. De indicatieafgifte zal zo'n 6 weken duren, het CIZ neemt contact op.
Gelukkig op vrijdagavond 15-01 een leuke nieuwjaars/verkiezingsbijeenkomst van GroenLinks Loppersum Bij Jacobus, het Dorpshuis tegenover de kerk van Zeerijp. Warm en gezellig, kennis gemaakt met onze geweldige lijsttrekker Egbert Brons.
Na het formele deel was er tijd voor een hapje en drankje en zet nummer 3 op de lijst, leo van Esch, zich achter de piano. Hij zweepte de boel op met zijn geweldig swingende pianomuziek. En in de bar bij Jacobus kon ik ijskoude korenwijn bestellen, de avond kon niet meer kapot!
Donderdag 21-01 t/m zo 24-01 bij moeder in Teuge geweest. Pyjama's en ondergoed kopen, boodschappen doen, eten koken, zaterdagmiddag naar de open dag van Spelderholt in Beekbergen. Helaas breekt de veer van de auto aan de linkervoorkant en kunnen we niet verder. We staan 100 meter van KwikFit verwijderd, waar ik de kar op het terrein zet. De (nood)reparatie zal uren in beslag nemen, gelukkig komt Ton uit Zwolle zodat ik met zijn auto naar Beekbergen kan rijden. Het bezoek is waardeloos, moeder is van tevoren al in een negatieve oorlogsstemming.
We gaan terug naar Teuge en Ton blijft eten. Gezellie want we hebben een heerlijke fles vouvray gekocht en drinken een korenwijntje vooraf.
Als ik de volgende morgen opsta en beneden kom, staat moeder me al op te wachten: ik krijg te horen dat het maar goed is dat zij haar verstand goed in orde heeft want daardoor heeft ze in de gaten wat voor spelletjes ik aan het spelen ben. Tja, ik moet maar gauw inpakken en vertrekken want hier is niets meer tegen opgewassen, voorlopig althans.
Maandag 25-01-2010 wordt ik gebeld door Agnes van het Hekke van het CIZ in Velp ivm de indicatie voor een woon/verzorgingshuis voor moeder.
Een prima gesprek waarbij zij adequate vragen stelt en ik veel kan vertellen wat betreft de huidige situatie: haar handicaps en haar wilskracht. Alle gegevens moeten nog langs de commissie, maar zij denkt dat de indicatie wel positief uit zal vallen. Door de huisarts is een kortdurende indicatie aangevraagd, dat laat ik veranderen in een langdurende, waarmee ze het eens is.
Ze vraagt de naam voor een verzorgingshuis, ik noem het Grotenhuis wat moeder het vaakst in de mond heeft. Een aanleunwoning ziet ze niet zitten. Ik noem de naam van Elske Elzinga en meldt dat wij beiden op dit moment de belangrijkste regelaars zijn.
Ze vraagt waar de indicatie heen moet. Naar het huis van moeder vind ik, dat levert de minste achterdocht op. Of ze moeder nog zal bellen? Heb ik aanbevolen, ze is op een moeilijk gesprek voorbereid, maar ze gaat het doen.
Diezelfde dag krijg ik te horen dat Tom de Tuinman dinsdag niet zal komen want hij heeft een kamer gekregen in het AZC in Oude Pekela! Een tweepersoonskamer, hierdoor is hij van zijn zwerversbestaan verlost, een geweldige vooruitgang! We spreken af dat hij op dinsdag 2 februari, onze volgende Tuindag, naar Loppersum komt. We zullen dan bespreken hoe het verder moet nu hij zover uit de buurt woont. Meestal werkt hij 2 dagen op mijn terrein en 1 dag bij buurvrouw Marianne. Als dat door moet gaan zal er slaapmogelijkheid gecreëerd moeten worden.
We zullen wel zien, morgen.
Vrijdag 29-01 ons buurvrouwenuitstapje in ere hersteld! Dank zij Marise zijn we weer uit eten geweest bij Herberg In de Valk in Middelstum.
Het was een bijzonder gezellige en vooral lekkere avond. Hieronder pakt Marise haar cadeau uit, de jaarlijkse eetavonden zijn ontstaan ter ere van haar verjaardag en het wordt ieder jaar gezelliger met elkaar!
Selma en ik, filosoferend tijdens onze wandeling terwijl Wietske een foto neemt.
Abonneren op:
Posts (Atom)