Gisteren is Tom de Tuinman weer geweest, helemaal vanuit Oude Pekela deze keer waar hij een kamer heeft in het AZC. Hij is de koning te rijk, eindelijk van het daklozenbestaan verlost. We hebben een lang gesprek over reizen tussen Oude Pekela en Loppersum, werktijden, onkostenvergoeding, enzovoort. We besluiten dat hij dinsdags zijn lange werkdag maakt, bijvoorbeeld van 10 uur 's morgens tot 5 uur in de middag. Hij slaapt in Loppersum en komt woensdag de resterende uren werken zodat hij vroeg in Oude Pekela terug is. Op dinsdag blijft hij eten waarna hij vertrekt naar zijn slaapadres. Een slaapplaats heb ik (voorlopig) niet. Op de zolder is het te koud, en ik woon op deze plek omdat ik het zo goddelijk fijn vind in mijn eentje rond te zwerven. Misschien verandert dat nog een keer maar zoiets moet groeien.
In ieder geval gaan we proberen de tuinwerkzaamheden volgens dit plan aan te pakken.
Gisteren de hele dag in regen en natte sneeuw gewerkt, nat tot in de mouwen van onze jassen. De houtkachel was een fijne plek om bij te komen.
Tom is begonnen met het snoeien van de Japanse Sierkers, of het tijdstip juist is laten we aan het toeval over. In de hazelnootboom maakt hij van de gezaagde stukken een kunstwerk van stapels vers brandhout, voor de winter van 2011! Foto's kan ik niet maken vanwege de verschrikkelijke hoeveelheid water dat uit de hemel valt. Maar de volgende dag is het weer vriendelijker:
Het kunstwerk van Tom
En verder ... belt moeder op, ze is opgebeld door een meneer van zorgcentrum Het Grotenhuis in Twello en heeft een afspraak gemaakt voor een gesprek volgende week, of ik dan mee wil gaan. Ik zeg dat ik dan niet kan en zelf zal bellen voor een andere afspraak. Een tijdje geleden heb ik al uitgebreide gesprekken met een zorgmanager van Het Grotenhuis gehad betreffende een eventuele opname en een bezoek. Ik krijg meneer Kupers aan de lijn en spreek af voor do 4 maart om 10.30 uur, moeder weer teruggebeld en dit doorgegeven. Ze klinkt opvallend meegaand: wat later lijkt haar prima want dan is ze ook beter hersteld.
Een dag later schiet mij te binnen: wat zou de aanleiding kunnen zijn dat zij door Het Grotenhuis gebeld is? Dat wil ik wel eens weten, qua achterdochtige dochter.
Dus op donderdag bel ik de heer Kupers met deze vraag. Het antwoord is dat zij moeder inderdaad gebeld hebben voor een afspraak omdat ze via het CIZ de informatie ontvangen hebben dat moeder graag bij hen opgenomen wil worden.
En verder 's avonds gezellig uit eten geweest met de 3 oude IJsland-vriendinnen uit het dorp: Wiets, Antje en Karin. Antje heeft ons uitgenodigd en gekookt, we kunnen uitgebreid onze harten luchten. Uiteindelijk valt er niets meer te lullen, het is dan al half 11, gauw naar huis, diertjes moeten nog eten en de Loverboy moet nog wandelen.
En vrijdag naar Ton, die is jarig, we gaan eten in een soort Spookrestaurant in Hattem, zal mij benieuwen.
