Ik weet niet of hij er gezond uitziet, ik heb geen ervaring met dit soort beoordelingen. Hij eet goed, is erg levendig en leert iedere dag beter hoe hij snel zijn kooi uit kan wippen. Dat betekent dat ik hem niet meer alleen kan laten met het deksel van de kooi, te gevaarlijk met de wilde katten op mijn terrein. Ik houd het deksel op de kooi als ik weg ben, ieder uur na het voederen wordt het deksel er opgeschoven.
Ik ga regelmatig in de moestuin werken en neem hem mee, daar kan hij hoog op houten palen zitten. Dit doe ik omdat hij hier een kans heeft "voor het eerst uit te vliegen". Als ik wormen vind kan hij direct smullen.
Toch domesticatie dus, ik weet niet hoe dit anders moet. Gelukkig worden wij bij al dit soort activiteiten door de ouders, vooral pappa Kraai, in de gaten gehouden en uitgescholden. Ik blijf hopen dat dit geen negatief effect heeft op heropname in het kraaiengezin. Eigenlijk denk ik van wel: niet de ouders zullen zich van het jong afwenden, het jong zelf is gewend aan een nieuwe ouder, dat ben ik. Dus als hij kan vliegen zal hij waarschijnlijk niet eens naar de kraaienfamilie gaan maar bij mij blijven, in eerste instantie.
Sombere gedachten, we zullen zien.
Dicht bij het kraaiennest hangt een voedersilo. Misschien wel 1 van de redenen waarom de kraaien voor de plaats van hun nest gekozen hebben. Ze kunnen niet bij de silo maar moeder kraai pikt nu voortdurend snel wat van de grond om dan in haar nest te verdwijnen. Tot grote schrik van de mussen die over elkaar heen buitelend de silo leegvreten en de Groenling die bekend staat om zijn veelvreterij. Op deze prachtige site met veel mooie foto's staat te lezen: De hoge sterfte onder groenlingen is dan ook hoofdzakelijk te wijten aan de overmatige eetlust. Hij is een echte schrokkop en praktisch alles wat voor zijn snavel komt, werkt hij naar binnen. Flink naar beneden scrollen!
Op 19 mei hadden we onze fietstocht over Bermbeheer. In de bermen van het wandellaantje tussen de Rensumalaan en de Rensumaborg kwamen wij deze onbekende plant tegen:
Johanna, medelid en secretaris van mijn IVN club heeft het opgezocht, het blijkt Knopig helmkruid te zijn. Op de site van Wilde planten kun je hier meer over lezen.
