In de nacht van vrijdag op zaterdag heb ik een slaapplek onder het dak van de kapschuur voor hem gemaakt door een paar boomstammen over de dragers te leggen. In de nacht van van zaterdag op zondag wil hij ook daar niet meer slapen maar "gewoon" in de Hazelaar.
Als ik zondagmorgen kom kijken zit hij daar nog lekker op zijn plaatsje.
Van de Hazelaar vliegt hij/zij naar het lage deel van de dakgoot. Daar begint een zeer interessant onderzoek naar eetbare hapjes. Hij vliegt nog een paar keer tussen de bomen en het dak om uiteindelijk op de hoogste nok van het dak te belanden met uitzicht over de hele wereld. Hier ontmoet hij pappa kraai die even naast hem komt zitten. Maar snel vol walging wegvliegt als Kleine kraai de "ik-wil-voer-in-mijn-strot" houding aan neemt.
Daarna is Kleine kraai weggevlogen.
Enkele dagen heb ik hem niet terug gezien. Stil is het om mij heen geworden en natuurlijk ben ik een beetje treurig. Maar ik heb het gevoel dat ik de vogel prima opgevoed heb voor zover ik alles kan weten.
Hij ziet er mooi glanzend groen/blauw uit, kan eten vinden, maakt zich veelvuldig schoon en is gek op badderen.
Na twee dagen is hij teruggekomen, zomaar om even te chillen. Dat doet hij vaker. Klieren met water, bedelen om wat lekkers, spelen en geluiden maken, pikken in de moestuin.
De aardbeien heb ik beschermd tegen slakken, toch worden ze aangevreten, met flinke happen. Ik verdenk Kleine kraai.
