Tuin (5) 20-10-2018

Naiem heeft achter een complete schoonmaak gehouden en het tuinafval op een afdekdoek gelegd zodat het makkelijk te verslepen is. Nu gaat hij de puntjes op de i zetten zodat alles vrijkomt tot aan het pad dat vroeger "De Lange Rietlaan" heette maar waarvoor het onderhoud te veel werk was.
Als Naiem klaar is en vertrokken naar Groningen, doe ik een rondje door de tuin zoals vroeger: langs de Lange Rietlaan. Hieronder het begin, vanaf de picknicktafel.

We komen uit achter in het bos, foto hierboven, verscholen achter de bomen kijk je terug richting huis. Dan nog een foto hieronder van de laatst bevrijde boom, een kornoeljesoort, minder spectaculair dan ik dacht. Gelukkig groeit daar een krentenboompje naast zodat de boel in het voorjaar er toch aardig uitziet.

Conclusie: De Lange Rietlaan wordt hersteld. Ik ga Jos vragen met zijn maaimachine regelmatig het pad langs het riet te onderhouden.

Tuin(4) 11-10-2018

Het is al weer een week adembenemend mooi weer. Naiem en ik hebben dus dinsdag achter op het land gewerkt om al het fraais wat daar staat meer zichtbaar te maken.
De veldesdoorn flink gesnoeid van onderen en in de breedte. Het heuveltje waarop hij staat schoongemaakt en rond het heuveltje idem dito. Alle vroeger aangeplante krentenboompjes worden zichtbaar met prachtig rood kleurend blad. De rode takken van de kornoelje komen tevoorschijn. Een grote hoge boom/struik met rood blad wordt zichtbaar. Ook een kornoeljesoort meen ik me te herinneren maar welke? Het blad is felrood gekleurd, herfstkleur of normaal? Ik kan er nu niet dichter bijkomen, afwachten dus. Als het is wat ik denk, bloeit ie in het voorjaar spectaculair.

Vandaag opnieuw naar achteren gelopen om een foto te maken van het boompje dat tegen de glooiing van het heuveltje van de veldesdoorn groeit. Terwijl ik achter aankom wordt ik opgeschrikt door het wegvliegen van een enorme roofvogel, een sperwer, een havik, een valk? Wat kan je hier tegen komen? In ieder geval heeft de rover een prachtig hoog uitzicht over het terrein waar veel klein wild rondloopt en vliegt. Zoeken op internet levert een sperwer of buizerd op, die kunnen hun prooi, zittend op een tak hun jachtterrein overziend, aanvallen.

Het onbekende boompje (zie onder) heeft een soort tweede bloeiperiode (extreem warme zomer?), erg mooi met rood blad. Ik stuur de foto op naar een bioloog die misschien weet wat voor plant dit is.

En tegelijkertijd een foto van de Gelderse roos die nog steeds zo volop in de rode bessen staat en nog mooier uitkomt na de opruiming rond de 'esdoornheuvel'.

Als afsluiting een foto van het berberisheggetje, ook volop in de bessen. Op de achtergrond de heuvel met gesnoeide veldesdoorn. Dan gauw naar het dorp voor de boodschappen.

Tuin(3) 27 augustus 2018

Vorige week is er veel gebeurd. Naiem heeft dinsdag in de tuin gewerkt (nog steeds worden we geteisterd door tropische hitte) en de laatste gras/riethalmen gefatsoeneerd. Eigenlijk het hele terrein "winterklaar" gemaakt terwijl het nog volop zomer is en de droogte enorm.
Overal klagen de boeren, mijn terrein kan tegen een stootje en ziet er na de werkzaamheden van Naiem fantastisch uit. Als hij vertrokken is komt bij toeval het maaibedrijf uit Zeerijp langs om het wandelpad te maaien. Na wat overleg besluit Jos het hele weiland kaal te scheren, het is een gunstig tijdstip: kurkdroog en achter in augustus. Hopelijk kan Naiem nog snel een dagje terugkomen om het maaisel op richels te harken en af te voeren. We verdelen het over de houtwal.
Allemaal gelukt, voordat enkele dagen later de eerste druppels water vallen. Die overigens niet veel om het lijf hebben, veel te weinig om ook maar een miniem plasje water in de vijver achter te laten. Maar het terrein heeft wel een heel andere indruk gekregen, herfstachtig, het ziet er fantastisch mooi uit.

Een rondje, om te beginnen langs treurie die er gezond bijstaat, dan langzaam naar achteren om te kijken of er niet te veel (zonder dat de heren het weten) vernield is. En om te zien wat me te wachten staat wat kleurenpracht betreft.

Voorbij de meidoorn komen we langs de wilde aanplant van jaren geleden. Helaas, allemaal omgemaaid alleen het gekke siergras laten staan. Tegen Naiem gezegd om die plek niet aan te harken, hopelijk valt er nog wat zaad uit al die wilde kruiden voor volgend jaar.
De plek na de wilg, de ruige onkruidplek die wel omgemaaid had mogen worden, is gespaard gebleven. Tja, had ik er maar bij moeten blijven staan. Helaas had ik net een ernstig valongeluk gehad en kon dat niet. Volgend jaar beter!
Op de laatste foto een terugblik naar het begin van de tocht.

Tuin(2) 30 juli 2018

Ik loop naar de linker-achterkant, de plek waar waar een ram de wacht houdt. Eens gekregen van Erna en Willem op mijn 65ste verjaardag, op het 'Feestje bij Jacobus'. Ik dacht dat de ram gestolen was, maar de storm had hem van zijn plek geduwd, het onkruid in. Zo vind je nog eens wat bij het opruimen!

Een plek met veel wilde planten zoals Boerenwormkruid, Wilde peen en meer van dat fraais. Ook kan ik me herinneren hier een rode vlier geplant te hebben, de Sambucus nigra, met zwart-rode bladeren. Maar je hebt twee soorten, de  Sambucus nigra 'Black Lace' en de Sambucus nigra 'Gerda'. De eerste is bijzonder opvallend door zijn kantvormige bladeren. Welke had ik, staat die nog ergens?
Het treurberkje dat ik jaren geleden van moeder kreeg bij een tuincentrum in Klarenbeek heeft dapper alle stormen doorstaan en staat er goed bij, het lijkt wel een dwergsoort.

Teruglopend kom ik langs een prachtige volle bos, haast uitgebloeid Koninginnekruid. Ongeveer twee meter hoog en druk bezocht door insecten.

En dan langs de peer waar zijn drie vruchten van hieruit goed te zien zijn.

Ik kom uit bij de picknicktafel in de luwte van de rietkraag. Waar je zo heerlijk een glas ijskoude Hooghoudt kunt drinken. Als ik mij omdraai zie je het slingerpad dat uitkomt bij de ram.

Tuin(1) 30 juli 2018

Op het heetst van de dag weer een rondje tuin gedaan.
Eerst achter het huis waar het zeepkruid dit jaar overdadig bloeit, na talloze plekken proberen, is dit de plek die 200% geschikt is. Zanderige bodem, kalk waarschijnlijk zo tegen het huis, zeer zonnig tot na het middaguur: kennelijk een ideale plaats voor deze plant van de anjerfamilie die zich met wortelstokken vermeerdert.

Naar de bak met Middellandse zeekruiden: marjolein, salvia, lavendel, citroentijm, rozemarijn en tijm. De marjolein is de 'echte marjolein' of majoraan. Ik had de wilde marjolein moeten hebben, ook wel oregano genoemd. Veel leuker om te zien als die bloeit en veel smakelijker in combinatie met tomatengerechten. Foutje dus.

Dan doorgelopen naar de uitgedroogde vijver om van daaruit een paar foto's te nemen: de Kale jonker nog een keer, de kom met de door droogte gebarsten klei waar ook het regenwater van de dakgoot binnenkomt en nogmaals die mooie prachtige bottels van Rosa rugosa. Het afvoersysteem van de dakgoot naar de vijver hebben we pas gecontroleerd, dat is prima in orde.

Over het slingerpad naar de achtertuin van Loppy en France langs de Gelderse roos van de buurvrouw en langs de plek waar Naiem twee fruitbomen heeft vrijgemaakt omdat ze het na jaren verwaarlozing toch erg goed doen. Die worden extra beloond met een goede snoeibeurt, uitzoeken wat de juiste periode is.

Het is een appel en een peer. De appel is een Malus domestica: de Zoete Ermgaard. Niet te vreten, misschien als stoofappel wel, eens uitproberen. De peer is een Pyrus communis 'Juttepeer'. Die schijnt redelijk te smaken, dit jaar voor het eerst de kans om het uit te proberen.
Verder naar achteren, langs de plek met wilde planten die Naiem jaren geleden daar neergezet heeft en waar nu vooral het Koninginnekruid veel insecten trekt. Doorlopend zien we de Lijsterbes, lang geleden daar geplant, altijd een dun boompje gebleven, vol bloemen in het voorjaar en rode bessen in deze tijd.

Totdat ik uiteindelijk helemaal achterin bij mijn eigen prachtexemplaar van een Gelderse roos kom, hier hoort een hele geschiedenis bij. Jarenlang geprobeerd er wat van te maken, lukte niet. Het boompje werd kapot gemaakt door de wind en opgevreten door insecten. Volgens de lectuur moest het een heel bijzondere struik zijn die in iedere heemtuin thuishoort, maar kennelijk niet bij mij.
Na jaren lange verwaarlozing en helemaal ingegroeid tussen hoge braamstruiken, is hij pas bevrijd door Naiem, een week geleden ongeveer. En zie daar: het is een prachtexemplaar geworden! Helemaal zoals een Gelderse roos eruit hoort te zien:

De struik is vooral aantrekkelijk vanwege zijn witte bloeiwijze in het voorjaar. We gaan eerst genieten van de kleur van de enorme hoeveelheid rode bessen en in het voorjaar van het witte sprookje.

En nu de tuin ...

Prachtig is de tuin, ondanks de droogte, een nationale ramp. Zo droog dat de klei flink gaat scheuren. De sterke planten hebben het goed gedaan, ze hangen nu wat tegen elkaar vanwege de droogte: kattenstaarten, moerasspirea's, valeriaan (waarvan we er veel uitgeroeid hebben), hele bossen Wilde bertram, maar ook allerlei andere plantjes tussendoor zoals moerasrolklaver, heelblaadjes, de Kale jonkers verspreid, zelfs bij de buurvrouw, Hertshooi, op allerlei verrassende plekken groeit Kaardebol, de knalrode bessen van de Gelderse roos zijn heel mooi, allerlei rozen waarvan de vele bottels straks ook allemaal rood kleuren, Koninginnenkruid druk bezocht door insecten en nog veel meer. Valeriaan en Kale jonker gedragen zich als pioniers tussen de hoge grassen in het weiland.

Mijn weg naar de Wilde Bertram voert mij langs de Middellandse-zee-bak met tijm, lavendel, oregano, rozemarijn enzovoort, langs plekken met meer Hollandse keukenkruiden, en dan naar de uitgedroogde vijver waarlangs de prachtig dikke bottels van de Rimpelroos of Rosa rugosa staan te pronken. Hieronder de Wilde bertram met op de achtergrond ook nog een flinke pol.

Hieronder de uitgedroogde vijver die ongeveer doorloopt tot de treurwilg op de achtergrond. De onderste takken van de wilg hebben we geamputeerd om hem meer vorm te geven, wondzalf gebruikt, goed resultaat. Een mooie plek voor een bankje.

Rosa rugosa of Rimpelroos, de echte bottelroos. Groeit in de duinen op zandgrond, kan tegen heftige winden. Binnenkort nog maar eens wat schelpen en zand kopen of gewoon van zee halen om het microklimaat te verstevigen. Jaren geleden opgegraven uit de berm van een oud haventalud in Delfzijl. Wilde nergens aanslaan, totdat ik een bodem creëerde van duinzand op de hoge kant langs de vijver met veel zonneschijn. Hier kan de Rimpelroos goed zijn gang gaan, voor uitbreiding met wortelstokken moet er wat meer geel zand komen.

Dit is allemaal vlak bij huis. Verder op heeft Naiem een doorbraak gemaakt in de woestenij van Guldenroede, Heelblaadjes en vooral braam met haast polsdikke takken. Een megaklus.
Met een subliem resultaat, de volgende keer meer hierover.

Juli 2018

Na vier jaar onderbreking maar weer eens de draad opgepakt. Een leuk feestje gehad op een prachtige plek aan de IJssel in Olst: 't Veerhuys. Op zaterdag 14 juli. Een feestje om het overlijden van moeder te gedenken/te vieren. Het restaurant ligt aan de toegangskade naar het pontje dat je naar de overkant brengt.  Veel met moeder daar gezeten, gedronken, gegeten en gelachen.

Het was bloedheet die dag en de zon scheen genadeloos. Op het terras hadden ze parasollen en doeken boven de tafeltjes gespannen zodat je het daar nog wel uit kon houden. Eerst gezellig wat gedronken aan een tafel die voor ons was gereserveerd: Ingrid, Regien, Hannie, Gerrie, Joke, Maria, Wietske. Het koude water met verse munt en citroen, was verrukkelijk. Erbij stokbrood met verschillende tapenades. 

Toen het hoofdgerecht werd gebracht heette ik iedereen welkom en eindigde met het plaatje dat moeder een keer van iemand gekregen had, een eigenwijze Toekan die de andere kant opkijkt, het karakter van mijn moeder maar ook wel van ons.

Op de foto's is ook het leuke boeketje goudsbloemen te zien dat Maria had geplukt uit de tuin waar moeder woonde. Heerlijk gegeten, à la carte, iedereen bestelde volgens mij wat anders. Ik had tournedos van slagerij ter Weele in Oene, beroemd! Hij was inderdaad boterzacht die ossenhaas. Goddelijk lekker. We raakten flink aan de praat en het werd een gezellige maaltijd met ook nog eens verrukkelijke nagerechten. Een leuke bijeenkomst met lekker eten op een leuke plek.

Om ongeveer 11 uur waren Wiets en ik in Loppersum.