Na intens genieten van de nieuwe lente met het fluitenkruid en de combinatie met de akeleivelden in allerlei kleuren met de tuinwerkzaamheden begonnen. Allereerst de Spaanse ruiter. Hoe ik er aan kom, geen idee maar hij groeit langs het moeras naast het Kantig of Gevlekt hertshooi overwoekerd door Moerasklaver. Een bevrijdingsactie is gewenst. Dat moet langs die hele moeraskant gebeuren: wieden van de kruipende paardebloem, moerasrolklaver en zuring. De spaanse ruiter wordt heel druk bezocht door hommels, ik denk akkerhommels. Tijdens de fotosessie sloop Nalia, mijn nieuwe kat, langs om ook dit deel van de tuin te ontdekken.
En dan de kaardebolfamilie. Die bestaat kennelijk niet meer en is onder de kamperfoeliefamilie geplaatst. Een mij onbekende plant lijkt duidelijk een kaardebolachtige. Duifkruid, maar dat is het niet. Zou het een knautia arvensis zijn? Hij is zo groot, langer dan een meter. En de bladeren lijken niet erg op de afbeeldingen in wildeplanten.nl. Bovendien is de maximale lengte van Knautia 70 cm. Toch moet het deze wel zijn, Knautia arvensis. Uit wildeplanten.nl: Knautia is genoemd naar Christian Knaut, een Duitse plantkundige, die leefde van 1656 tot 1716. Arvensis betekent "op akkers groeiend".
