Tuinrondje zaterdag 28 juni 2014

Een stik in de morgen verdrijft kommer en zorgen.
Ik zie de kleuren bijzonder scherp maar dat zal zeker komen door het vele licht in combinatie met schaduw. Het zonlicht valt schuin van boven op een open plek die door hoge bomen en struiken omgeven is. De bloeiende Winterlinde die met zijn prachtige groen-geel-witte bloemtrosjes een opvallende schoonheid is.
Ben bezig met haagknippen, maar kan de rolstijger niet lager krijgen om hem dan langs de haag te zetten zodat ik hem op de juiste hoogte af kan zetten. Langs de stoep zie ik een nieuwe plant, wild aangewaaid, zal toch geen korenbloem zijn? Wel een sprookjesachtig mooi ding. Verder uit gaan zoeken.
Dan het doorkijkje naar de natuurtuin in het achterland, althans daar beweegt de ontwikkeling zich naar toe. Dit jaar is een echt Kattenstaarten jaar dus alles is heel paars. Samen met de felle gele kleuren, de blauwe en witte kleuren, een prachtige voorgrond tegen de bloeiende/uitgebloeide achtergrond van grassen in de verte.
Bloeiende haver en terug bij de linde.

Bijzondere planten in de wildernis

Na intens genieten van de nieuwe lente met het fluitenkruid en de combinatie met de akeleivelden in allerlei kleuren met de tuinwerkzaamheden begonnen. Allereerst de Spaanse ruiter. Hoe ik er aan kom, geen idee maar hij groeit langs het moeras naast het Kantig of Gevlekt hertshooi overwoekerd door Moerasklaver. Een bevrijdingsactie is gewenst. Dat moet langs die hele moeraskant gebeuren: wieden van de kruipende paardebloem, moerasrolklaver en zuring. De spaanse ruiter wordt heel druk bezocht door hommels, ik denk akkerhommels. Tijdens de fotosessie sloop Nalia, mijn nieuwe kat, langs om ook dit deel van de tuin te ontdekken.


En dan de kaardebolfamilie. Die bestaat kennelijk niet meer en is onder de kamperfoeliefamilie geplaatst. Een mij onbekende plant lijkt duidelijk een kaardebolachtige. Duifkruid, maar dat is het niet. Zou het een knautia arvensis zijn? Hij is zo groot, langer dan een meter. En de bladeren lijken niet erg op de afbeeldingen in wildeplanten.nl. Bovendien is de maximale lengte van Knautia 70 cm. Toch moet het deze wel zijn, Knautia arvensis. Uit wildeplanten.nl: Knautia is genoemd naar Christian Knaut, een Duitse plantkundige, die leefde van 1656 tot 1716. Arvensis betekent "op akkers groeiend".