Het is zondag 25 november, een verschrikkelijke storm, waarschuwingen voor windkracht 10/11 maar als we met de Berlingo om 14.00 vertrekken lijken de striemende regenbuien voorbij. Zo nu en dan komt een fel zonnetje tussen de woeste wolken doorschijnen. Laarzen, ingevette werkschoenen, regencape, appeltjes, boterhammen, mandarijnen, pepernoten en camera's (ik mijn nieuwe), alles hebben we bij ons. Het wordt een gezellige tocht naar Sellingen door een prachtig mooi landschap.
We starten bij Informatiecentrum De Noordmee waar voortreffelijke parkeergelegenheid is. We kiezen voor de route direct langs de Ruiten Aa richting "Zeldzame hei" en "Schaatsen op blauwgras", termen uit de folder van Staatsbosbeheer. Vooral die laatste, dat blauwgrasland wil ik graag zien om te vergelijken met de verschraling, het bodemtype en de waterstand van mijn eigen grasland.
Ik leer veel van Maria. Ze plukt een Pitrus-stengel en haalt het merg eruit. Dat blijkt te kunnen zonder dat het mergpijpje kapot gaat. Het is sterk en heeft een capillaire werking waardoor de olie in dat mergpijpje hoger opstijgt dan het omringende vloeistof(olie)-niveau. Het wordt gebruikt als olielamp. Hoe precies, dat moet ik zelf maar eens onderzoeken want ik heb Pitrus genoeg.
Er staan veel eiken langs onze route, komen volgens mij niet veel voor in Groningen. We vinden twee eikenbladen met galappeltjes. Zo'n galappel ontstaat doordat een galwesp een eitje in het blad steekt en zo een 3 cm ronde zwelling veroorzaakt, het galappeltje. Met een eitje of een larve erin. Als je die appeltjes opensnijdt, de inhoud in een glas doet, wat water en een roestige spijker erbij, heb je na een dag of 4 echte inkt waarmee je kan schrijven of misschien wel verven.
Na een brug over de Ruiten Aa met enkele boerderijen buigen we af richting blauwgrasland. Maar als we bij de heide komen is het al zo donker dat we besluiten niet verder te gaan. Het heidelandschap is prachtig vooral in de avondlucht. We zien Struikhei en Dophei en een enorme hoeveelheid Pijpestrootje. Pijpestrootje is een plant uit de grassenfamilie, komt veel voor op blauwgraslanden (we zijn in de buurt!) en vormt dichte pollen. De stelen zijn taai en recht waardoor ze gebruikt werden voor het reinigen van stenen tabakspijpen. Vandaar de naam. Pijpestrootje groeit op nat schraalgrasland.
De grond is hier nat tot vochtig. Volgens wilde-planten.nl moet het hier gaan om de Gewone dopheide. Klopt helemaal met Pijpestrootje.
We zijn lang in de invallende duisternis aan het fotograferen, we moeten maar eens terugkomen voor verder onderzoek.
