Op weg naar de Westeremdermaar kom je bij De Stork langs een ingestorte boerderij waar het terrein verwilderd is. Daar zie ik boerenwormkruid staan en weet dat dit niet op kleigrond groeit. Een bodemonderzoek levert het volgende op: het blijkt een mengsel van puin en aarde aan de rand van puin met veel water ertussen. De ratten vlogen voor me langs.
Het Boerenwormkruid meegenomen en in de ton gebivakkeerd. Op het wilde achterland een flink stuk uitgegraven van ongeveer 40 cm diep en volgestort met een mix van pui, klei, geel zand (veel) en tuinaarde. Met een mengsel van geel zand en tuinaarde het bed afgedekt.
Het Boerenwormkruid erin gezet en na een paar weken is het duidelijk: een prima biotoop! Bekijk dit filmpje:
En dan de Ratelaar en de Peen. Uit onderzoek blijkt dat die twee het niet goed doen op de klei maar wel op de biotoop van het boerenwormkruid: dus inzaaien op het nieuwe zaaqibed.
De Ratelaar, zo genoemd omdat de zaden binnen de verdroogde kelkbladen bij beweging een rammelend geluid maken. Er zijn 3 soorten: Kleinen ratelaar, Grote ratelaar en Harige ratelaar. Welke ik heb weet ik niet. Ze zijn eenjarig en ze hebben vorst nodig, dus zaaien in september. Als ze opkomen is het handig dat ze een gastheer bij de hand hebben, daarom heb ik wat graszaad meegezaaid.
De Peen of Wilde wortel is tweejarig en heeft ongeveer dezelfde biotoop nodig, dus in hetzelfde bed geaaid.
