Een reconstructie:
Moeder is gaan zitten op een stoel die er niet stond, viel toen achterover met haar rug tegen een kast. Verging van de pijn, kon niet meer opkomen en drukt de alarmknop in. De vrouw die mij belt blijkt van het alarmsysteem te zijn maar ik heb dat niet in de gaten en denk dat ze naar een volgende cliënt in de zorg moet. Ik pak Mapje Moeder en geef haar adressen van buurtgenoten. Die belt ze met haar handy terwijl ik via de vaste lijn instructies geef, maar ... ze zijn afwezig, kunnen niet of willen niet.
Tja, dan moet ik zelf maar mensen bellen, in Twello: Hannie is vrijwilligster en kent moeder goed, Joke van zorginstelling Sensire is ook close met haar. Gelukkig, ondanks dat het etenstijd is vertrekken beide dames naar Teuge.
Ondertussen, 17:45 uur, bel ik de ambulancedienst in Apeldoorn, of ze onderweg zijn? Nee, dat zijn ze niet, ze hebben geen ambulance, de ene die ze hebben wordt gebruikt voor een cursus reanimatie o.i.d.. Om 18:00 uur is dat afgelopen en zullen ze de ambulance direct naar Teuge sturen. Het blijkt dat die pas tegen 19:00 uur aankomt, dat hoor ik via de telefoon van Joke. Moeder vertrekt naar het ziekenhuis in Deventer in gezelschap van Hannie.
Enkele uren later het Deventer Ziekenhuis gebeld, afdeling spoedgevallen: Nee, moeder heeft niets gebroken wat het precies is moet nog op de foto's afgelezen orden, die zijn nog niet ontwikkeld. Ik spreek nog even met moeder en Hannie. Hannie wil pas vertrekken als zij alles weet van de foto's zodat ze moeder veilig achter kan laten.
OKÉ allemaal, Hannie is zo'n lieve schat, morgenvroeg dus meer.
Als ik de volgende morgen, vandaag dus naar het ziekenhuis bel, blijkt ze al thuis te zijn, ze hebben haar midden in de nacht naar huis gebracht! Ik denk: dan had ze kennelijk niks want anders laat je een oude vrouw van haast 95 jaar toch niet op zo'n moment, in zo'n situatie, met zoveel pijn, thuis aan haar lot over?
Ik bel naar haar huis, de buurvrouw is bij haar en zelf zit ze stram en stijf in een stoel naast het bed, we praten kort. Ze heeft vannacht in bed over moeten geven, dat was een heel gedoe. Wat een blamage voor dat Deventer Ziekenhuis en wat zielig voor moeder.
Vanaf dat moment komen alle mensen van de zorginstellingen in actie en moeder wordt bedolven met leuke bezoekjes, praktische hulp, leuke en lekkere dingen.
De zorginstelling wil nog een klacht tegen het Deventer Ziekenhuis indienen maar die hebben hun excuses al aangeboden. Achteraf blijkt het een keten van misverstanden te zijn en de onervarenheid van een jonge arts.
